Etappe 12. Het beest van Asturië

“Het mooist is de hoogte, de stilte, zuurstof”, wijst mijn 82-jarige schoonvader Chema. We staan op de Angliru, bijgenaamd het beest van Asturië. Tijdens de rit naar de top op 1.560 meter begonnen de koppelingsplaten van de auto te stinken. Boven bengelen koeienbellen, in het dal groeit een regenboog. 

“Ze riepen in 1999 dat het onmenselijk was wielrenners tegen deze berg op te laten rijden. Het waren sporters, geen superhelden. Dit mocht je wielrenners niet aandoen”, weet mijn schoonvader. Hij woont beneden in Oviedo, de hoofdstad van Asturië, en was vaak op de Angliru. Met de auto, gewoon om even te kijken.


Het is soms zo stijl dat je voorwiel van je fiets haast van de grond komt. De helling schiet op de heftigste punten bijna 24 procent omhoog. Pas in 1999 werd de berg ontdekt als klim voor de Vuelta. Het werd meteen een klassieker, al ontnamen regen en mist vaak het zicht op de klimmers. Maar ook dat hoort allemaal bij de Angliru.


In 2017 zette Alberto Contador hier met zijn overwinning een punt achter zijn carrière. Dat was na het drama van de clenbuterol die hem zijn zege in de Tour kostte. Er is tegenwoordig een bron naar Contador vernoemd, aan het begin van de helletocht.


Met dunne pezige benen, geel jack, rood-zwarte helm, duikt José Luis Sicilia (59) naast ons op. We waren hem al voorbij gereden. Hij doet de Angliru drie keer per week, zegt Sicilia nonchalant. “Ik was hier gisteren al, en twee dagen daarvoor ook. Vermoedelijk ben ik wel de wielrenner die het meest tegen de Angliru op fietst.”


Alsof hij alles daarmee samenvat: “Het is een bergtop die me wel bevalt. Natuurlijk, er zitten een paar verdomd steile stukken op. Maar het gaat er natuurlijk ook om hoe snel je het doet. De tijd die ik nodig heb is zeer bescheiden. Een prof doet het in zo’n 45 minuten. Mijn beste tijd is ongeveer anderhalf uur.”


De lucht boven de Angliru wordt donkerder en José Luis springt rap op zijn fiets om voor de bui binnen te zijn. Mijn schoonvader Chema kijk hem ongelovig na. Dan besluiten we ook naar beneden te gaan. José Luis komen we niet meer tegen. 




Reacties

Populaire posts van deze blog

Etappe 15. De helden van Ponteareas

Etappe 4. Liefde onder een sherrystier

Etappe 8. Steenkolenspaans